Iki senelik Kadiköy hayatinda, kaynanasinin zehirli diliyle her dakika gururunun kirilmasindan dolayi cocukluk alcak gönüllülügü yavas yavas kaybolmus, terbiyesiyle örtmeye calistigi kibri sanatkarlik gururuyla birleserek yüz göstermisti. Rezin, artik kaynanasinin her dedigine bas egmiyor, mantikli düsünceleriyle haksiz saldirilarini reddediyordu.

Ablasi Fatma Aliye gibi kadin aydinlanmasina dair kitaplar kaleme alan, Türk edebiyatinin ilk kadin romancilarindan Emine Semiye, son romani Gayya Kuyusunda 1910lar Istanbulunu, Balkan Savaslari ile Birinci Dünya Savasi arasindaki o calkantili dönemi anlatiyor.

Bir tarafta Batililasanlar, diger tarafta ise dinlerine, göreneklerine siki sikiya sarilanlar. Adlarina karar verilen kadinlar; büyükanneler, anneler, kizlar, gelinler, torunlar. Üsküdardan Semsipasaya uzanan caprasik iliskiler, is cevirmeler, dayanismalar. Tüm bunlarin ortasinda ise kendini bulmaya calisan Yekta, Eltaf ve Rezin.
Emine Semiyeden Gayya Kuyusu, ataerkil bir toplumda kadin olmaya dair son derece gercekci bir bakis acisi sunuyor.