Ramon resim yapmayi cok severdi.
Nerede olursa olsun
Ne zaman olursa olsun
Her seyin resmini yapardi.

Resim yapmak Ramona mutluluk verirdi. Sinirsiz hayal gücü kalemin beyaz bir sayfayla bulustugu an cosarcasina harekete gecerdi. Ancak agabeyi yüzünden bu coskusu bitiverdi, artik cizemiyor, hep mükemmeli ariyordu.

Kiz kardesi dogru resim yapmaya calismasinin anlamsiz oldugunu; denizmis gibi, dagmis gibi, balikmis gibi cizdigi tüm kendine özgü resimlerin ona zenginlik kattigini söyledigi gün Ramon mutlulugu yeniden yakaladi.
Peter H. Reynolds, Mis Gibi adli öyküyle gizli kalmis yeteneklerin ortaya cikmasina isik tutarak bize icimizdeki yaratici gücü ateslememizi söylüyor.