Dzieje Olbrachta napisac czulem sie zobowiazany, poniewaz postawilem sobie jako glowne zadanie moich studiow historycznych wypelnic testament Dlugosza i nie dopuscic do zanikniecia watku dziejopisarskiego po jego smierci. Chodzilo o rzucenie tego pomostu miedzy rokiem 1480 a 1506, od ktorego juz Acta Tomiciana plyna obfitszym strumieniem wiadomosci. W tym celu napisalem naprzod Ostatnie dwunastolecie Kazimierza Jagiellonczyka {Polska i Litwa I), a teraz, po dlugiej przerwie zdolalem przeciez ukonczyc dzieje Olbrachta. Poniewaz zas wydalem tymczasem Acta Alexandri, ktore charakterem swoim zblizaja sie calkiem do Tomicianow, przez co ten pomost podciagniety zostal z drugiej strony az do r. 1501, przeto sadze, ze zadanie swoje w zasadzie wykonalem.