Shho mozhe vidchuvati pidlitok, koli jogo zhittja zminjuet'sja v odnu mit' i vin vtrachae druziv, kohanu divchinu, z jakoju navit' ne vstig poproshhatisja, rozkishne zhittja u ridnomu misti? Pozadu ? use, shho dlja n'ogo vazhlive, poperedu ? nevidomist'. Boris Makarov cherez vijnu na Shodi Ukrajini opinjaet'sja v Kievi, kudi tikajut' jogo bat'ki, jaki navit' ne pitali hlopcja, chi hoche vin jihati. Jomu dovodit'sja vchitisja zhiti spochatku i znahoditi novih druziv, navit' jakshho ce budut' dva divaki z klasu. A shhe ? doroslishati, sperechatisja z bat'kami, zakohuvatisja po-spravzhn'omu, a ne zustrichatisja lishe dlja seksual'nogo dosvidu, gliboko perezhivati, zminjuvati svitogljad. i, popri vsi vtrati, vchitisja ljubiti zhittja navit' todi, koli ne hochesh, koli zemlja jde z-pid nig i ti zalishaeshsja sam na sam zi svitom.