Balkan edebiyatinin en özel yazarlarindan Semezdin Mehmedinovic, Mesa Selimovic Ödülüne
layik görülen bu otobiyografik romaninda, Bosna Savasinin ardindan ailesiyle beraber baska bir
ülkeye göc edisini ve hem bir es, hem bir baba hem de bir mülteci olarak yasadiklarini anlatiyor.
Sanirim, bu sabah, ölmem gerekiyordu, cümlesiyle baslayan Memed, Kirmizi Bandana ve Kar
Tanesinde, 50 yasinda kalp krizi geciren yazar, anavatani olmayan bir ülkede ölümlülügüyle
yüzlesmek zorunda kalir. Bir hastane odasina hapsolup gücsüzlük duygusuna kapilmisken,
gündelik hayata dair olaganüstü anlamlar kesfeder; gecmise ve gelecege, insan ruhunun direncine
dair zamansiz bir hikayeyi bizimle paylasir. Savasin yikici deneyimleriyle yüzlesmek, göc ve
aidiyet, ask ve ölüm, unutmak ve hatirlamak...
Memed, Kirmizi Bandana ve Kar Tanesi, edebiyat olmadan yasayamayacagimizi gösteren büyük
bir metin. Yazarin kendi el cizimleriyle zenginlestirdigi icerigi, siirsel dili ve Bosnakca aslindan
yapilan cevirisiyle ilk kez Türkcede.