Dzieci w dzisiejszym świecie stoją przed wyzwaniami związanymi z samookreślaniem się, ze względu na globalne sily, kt re je atakują. Dzieci-uchodźcy są szczeg lnie bezbronne, ponieważ nie tylko muszą stawic czola tym silom, ale także są przemieszczane z domu pochodzenia. W wyniku tego przemieszczenia większośc dzieci-uchodźc w zajmuje nieokreśloną "przestrzeń" - psychologiczny stan oczekiwania na powr t do normalności życia. Dla dzieci-uchodźc w poczucie tożsamości, w dużej mierze związane z polożeniem geograficznym i trwalością, rozbija się o rzeczywistośc życia w tej "przestrzeni" między ich krajem pochodzenia a nadzieją na przyszly powr t do kraju przesiedlenia lub na integrację i osiedlenie się w kraju przyjmującym. Istotnym pytaniem, kt re wynika z powyższej sytuacji, jest to, jak dzieci-uchodźcy postrzegają swoją tożsamośc w takich okolicznościach. Dlatego też w niniejszej książce zbadano, w jaki spos b dzieci-uchodźcy wykorzystują osobiste narracje ustne do budowania swojej tożsamości w kontekście globalizacji. Książka ta powinna zainteresowac badaczy literatury, zwlaszcza tych, kt rzy są zainteresowani studiami narracyjnymi. Powinna ona r wnież zainteresowac profesjonalist w zajmujących się dziecmi-uchodźcami.