Historia polskich i rosyjskich rewolucjonistow o poteznym ladunku emocjonalnym i ideowym. Napisane w 1908 roku Plomienie nazwane zostaly niegdys "pierwsza polska powiescia intelektualna". Brzozowski w swej literackiej odpowiedzi na Biesy Dostojewskiego z wielka pasja ukazal ideowa panorame okresu przelomu XIX i XX wieku, oddajac w niej glos glownie krytykom kapitalizmu, tradycjonalizmu, ziemianskiego konserwatyzmu i klerykalizmu. Nie jest to jednak tylko swiadectwo sporow dawno minionej epoki?-?refleksje i klotnie bohaterow Plomieni o polskosc, pojecie narodu, zrodla spolecznych konfliktow, zwiazki pomiedzy ekonomia, kultura, ideologia i polityka w wielu momentach pozostaja rownie inspirujace jak przed 100 laty. Do mlodzienczej fascynacji lektura Brzozowskiego przyznaja sie m. in. Czeslaw Milosz, Leszek Kolakowski, Andrzej Mencwel czy Adam Michnik. Glownym tematem ksiazki "kultowej" dla kilku pokolen lewicowej mlodziezy XX wieku jest problem relacji pomiedzy jednostka i jej tworczym potencjalem, a zastanymi warunkami spolecznymi, a takze zarliwe poszukiwanie drog naprawy swiata.O AUTORZEStanislaw Brzozowski (1878-1911)?-?polski filozof, pisarz, krytyk literacki i teatralny, historyk idei. Czerpiac z tworczosci Marksa, Sorela, Nietzschego, Carlyle'a, Schelley'a i kard. Newmana, glosil koniecznosc zaangazowania tworcy w ksztaltowanie zycia spolecznego. Bedac zwolennikiem materializmu historycznego, sprzeciwial sie jednoczesnie jego deterministycznej wersji i wszelkim koncepcjom uprzedmiatawiajacym czlowieka. Byl blyskotliwym krytykiem polskiej mysli filozoficzno-spolecznej i analitykiem dziel literackich, a zarazem obserwatorem polskiej i europejskiej codziennosci. Pietnowal tradycjonalizm, zasciankowosc i prowincjonalny charakter glownych nurtow polskiej literatury, szczegolnie zas historycznych powiesci "ku pokrzepieniu serc", ktorej reprezentantem (i najwiekszym ideowym oponentem Brzozowskiego) byl Henryk Sienkiewicz. Jego Idee, Legenda Mlodej Polski, Glosy wsrod nocy oraz powiesci Plomienie i Sam wsrod ludzi ksztaltowaly kolejne pokolenia polskiej inteligencji zaangazowanej. O Brzozowskim pisali m.in. Andrzej Stawar (O Brzozowskim, Warszawa 1961), Czeslawa Milosza (Czlowiek wsrod skorpionow, Paryz 1962), Leszka Kolakowskiego, Adama Michnika, Andrzeja Mencwela (Ksztaltowanie mysli krytycznej, Warszawa 1976), Marii Janion czy Andrzeja Walickiego (Drogi mysli, Warszawa 1977), by wymienic tylko najwazniejszych, w tym tych, ktorzy poswiecili Brzozowskiemu osobne monografie. Stanislaw Brzozowski jest patronem srodowiska "Krytyki Politycznej", ktora wydaje Stowarzyszenie jego imienia.