Wch¿anianie leków w przewodzie pokarmowym jest zabiegiem bardzo zró¿nicowanym, a wyd¿u¿enie czasu retencji formy dawkowania w ¿o¿¿dku wyd¿u¿a czas wch¿aniania. System p¿ywaj¿cego podawania leków retencyjnych w ¿o¿¿dku okazä si¿ skutecznym sposobem zwi¿kszenia biodost¿pno¿ci i kontrolowanego podawania wielu leków. Zg¿aszane s¿ ró¿ne techniki podawania leków w ró¿nych miejscach retencji ¿o¿¿dkowo-jelitowej. Jednak wszystkie te techniki maj¿ swoje wady i zalety. Zalety systemu p¿ywaj¿cego podawania leków obejmuj¿: wyd¿u¿enie czasu retencji w ¿o¿¿dku ze wzgl¿du na wyporno¿¿, mo¿liwo¿¿ uzyskania miejscowego podawania leków do ¿o¿¿dka, kontrolowane uwalnianie leków przez d¿u¿szy czas, zmniejszenie cz¿stotliwo¿ci dawkowania, ukierunkowana terapia dolegliwo¿ci miejscowych w górnej cz¿¿ci GIT, lepszy efekt terapeutyczny leków o krótkim okresie pó¿trwania, zwi¿kszenie wch¿aniania leków rozpuszczalnych w ¿o¿¿dku i zmniejszenie wahä st¿¿enia leków. Opracowanie p¿ywaj¿cego uk¿adu podawania leków (FDDS), który rozpuszcza si¿ na tyle powoli, ¿e mo¿e s¿u¿y¿ jako rezerwuar leków o ci¿¿arze w¿äciwym mniejszym ni¿ zawarto¿¿ w ¿o¿¿dku (1,004-1,010) g/ml.