Excerpt: Rizal: - Ako ay iniwan.... Hindi na inisip, Ang nagsisiluhang Ina at kapatid, Nagpasasang lahat sumimsim ng tamis Ng pagliliwaliw.... at kami'y sa sakit. Anong pagkahirap ng ganitong buhay Maraming kapatid ay di maasahan, Ang nangatuturing na mga panganay Na dapat huwarin sa mabuting asal, Sa landas ng puri'y dapat na mag-akay At dapat magsikap ng ikararangal, Ng kanyang kaanak, ng kanyang pangalan, Ay siyang nagiging masamang huwaran At dumog sa hilig na napakahalay. Ang tanang pag-asa ng Ina kong giliw Ang kabinataang dinaladalangin, Siyang tatawagan, aking ituturing Yaring kalagayang balot ng hilahil. Nguni't hindi kaya ariing aglahi Ng mga kapatid ang gayong mungkahi? (Mag-iisip ng boong alinlangan) Sa ano't ano ma'y aking luwalhati, Ang agad malaman yaring pagwawari. (Anyong hahanapin, sa kabilang dako'y lalabas ang Kabinataan.)