Het grensgeschil tussen Suriname en zijn buurlanden is al meer dan een eeuw een telkens terugkerend probleem voor de regio. In dit boek wordt onderzoek gedaan naar de mogelijke bijdrage van het volkenrecht aan de oplossing van de grensgeschillen die Suriname heeft met zijn buurlanden. Deze grenskwesties zijn een erfenis uit het koloniale verleden. Het onderzoek richt zich op de oorzaken en problemen die ten grondslag liggen aan het nog niet definitief vaststellen van de Surinaamse grenzen. Om een volledig beeld te krijgen omtrent de grensproblematiek van Suriname, zijn naast de bespreking van het grensconflict tussen Suriname en Guyana ook de land- en maritieme grensgeschillen tussen Suriname en Frans-Guyana behandeld. De grensregeling van 1891 tussen Suriname en Frans-Guyana en de grensregeling van 1906 tussen Suriname en Brazilie komen eveneens aan de orde. Ingegaan wordt op de beslechting van grensconflicten in het regionaal volkenrecht, meer in het bijzonder in Latijns-Amerika. Met het behandelen van de verschillende grensgeschillen in Latijns-Amerika is nagegaan op welke wijze de landen hun problemen hebben aangepakt om tot een oplossing te komen. Hierbij zijn verschillende invalshoeken en perspectieven aan de orde gekomen die ook bij de mogelijke oplossing van de Surinaamse grensgeschillen een rol zouden kunnen spelen. Lachman Soedamah is advocaat bij Soedamah Advocaten te Amsterdam. Vanaf begin 2009 heeft hij de advocatuur gecombineerd met het promotieonderzoek over de Surinaamse grensgeschillen dat hij als buitenpromovendus heeft verricht aan de Open Universiteit.